تسلط سوخت‌های فسیلی بر مصرف انرژی دنیا تا پس از ۲۰۵۰ ۱۴۰۴/۰۷/۲۷

به گزارش خبرگزاری رویترز، تازه‌ترین گزارش مؤسسه مک‌کینزی نشان می‌دهد نفت، گاز طبیعی و زغال‌سنگ همچنان پس از سال ۲۰۵۰ میلادی بخش عمده‌ای از مصرف جهانی انرژی را شامل خواهند شد، زیرا رشد تقاضای برق از سرعت گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر پیشی می‌گیرد.

بر اساس این گزارش، تقاضای برق تا سال ۲۰۵۰ به‌دلیل رشد ۲۰ تا ۴۰ درصدی مصرف در بخش‌های صنعت و ساختمان افزایش خواهد یافت، مراکز داده در آمریکای شمالی بزرگ‌ترین عامل این رشد پیش‌بینی‌شده هستند.

مک‌کینزی اعلام کرد که استفاده از گاز طبیعی برای تولید برق به‌طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت و مصرف زغال‌سنگ نیز ممکن است در سطوح بالاتر ادامه یابد.

این مؤسسه پیش‌بینی کرده است که سوخت‌های فسیلی در سال ۲۰۵۰ حدود ۴۱ تا ۵۵ درصد از مصرف انرژی جهانی را تشکیل خواهند داد؛ رقمی که نسبت به سطح کنونی (۶۴ درصد) کاهش یافته، اما از برآوردهای پیشین بالاتر است.

در همین حال تقاضای برق مراکز داده در آمریکا تا سال ۲۰۳۰ حدود ۲۵ درصد در سال افزایش خواهد یافت. در سطح جهانی، به‌ویژه در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، این رشد سالانه به‌طور میانگین ۱۷ درصد برآورد شده است.

مک‌کینزی اعلام کرد که سوخت‌های جایگزین احتمالاً پیش از سال ۲۰۴۰ میلادی به‌طور گسترده پذیرفته نخواهند شد، مگر در صورت اعمال الزام‌های قانونی. با این حال انرژی‌های تجدیدپذیر ظرفیت تأمین ۶۱ تا ۶۷ درصد از ترکیب برق جهانی در سال ۲۰۵۰ را دارند.

دیه‌گو هرناندز دیاز، یکی از شریکان مک‌کینزی، در گفت‌وگو با رویترز بیان کرد: این احتمالاً بزرگ‌ترین تغییر ما در تفکر درباره تکامل سیستم انرژی بوده است.

وی افزود: مک‌کینزی اکنون انتظار ندارد تقاضای نفت تا دهه ۲۰۳۰ به حالت ثابت برسد.

هرناندز دیاز ادامه داد: در کنار اقتصاد منطقه‌ای و جهانی بعضی از سوخت‌های فسیلی، این موضوع ما را به این سمت سوق می‌دهد که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۵۵ درصد از انرژی جهانی همچنان از سوخت‌های فسیلی تأمین شود.

چشم‌انداز جهانی انرژی تحت تأثیر تردیدهای ژئوپلیتیک و اولویت‌گذاری دولت‌ها برای مقرون‌به‌صرفه بودن و امنیت انرژی نسبت به تحقق اهداف توافق تغییرات اقلیمی پاریس شکل گرفته است.

گزارش مک‌کینزی همچنین خطرهای رکود انرژی، تعرفه‌ها و نوآوری‌های فناوری را از عوامل اصلی وابستگی مداوم به سوخت‌های فسیلی دانسته است.